Eind december werd in de gemeenteraad van Lisse de stedenbouwkundige verkenning Greveling-Zuid behandeld. Wethouder Jeffrey van Haaster van D66 wist daarbij niet vaak genoeg te herhalen dat de nieuwe flat op de Greef maximaal 6 verdiepingen hoog zou worden. Over minder verdiepingen zou gesproken kunnen worden tijdens de participatie. Enkele raadsleden hadden daarop aangedrongen, omdat zij een flat van 6 verdiepingen bovenop de dijk ook wel erg hoog vonden.
Op basis van een WOB-verzoek (Wet Openbaarheid Bestuur) dat wij hebben gedaan, moeten we echter concluderen dat er waarschijnlijk geen enkele financiële ruimte is voor een gebouw dat lager is. Uit e-mails blijkt dat de gemeente zelfs verwacht dat op de bouw moet worden toegelegd en dat het project ‘een negatief saldo laat zien’.
Dat 6 verdiepingen al vrijwel vastligt, wordt ook bevestigd door uitspraken van mevrouw Bor, projectleider bij de gemeente, die tijdens een online participatiebijeenkomst op 22 februari wist te melden dat de wethouder vasthield aan de 6 verdiepingen en dat alleen de gemeenteraad kon beslissen dat het lager zou moeten worden. Blijkbaar zat de wethouder mee te kijken naar de bijeenkomst, want direct na die uitspraak sloot hij aan in het gesprek en probeerde deze uitspraak van mevrouw Bor snel bij te sturen door het mantra van ‘maximaal’ te herhalen.
Wij hebben geprobeerd om meer financiële gegevens over de bouw op de Greef boven water te krijgen. Maar de gemeente heeft deze gegevens geheim verklaard. Deze gegevens zijn echter noodzakelijk voor de beloofde participatie. In het gestarte traject blijk nu namelijk ook dat de financiële haalbaarheid steeds genoemd wordt als randvoorwaarde. Maar zonder meer informatie over de financiële ruimte is de participatie eigenlijk een wassen neus. Er zijn verder ook geen participatiekaders of tijdslijn geformuleerd en gedeeld met de participatiegroep. Het wordt steeds beloofd door mevrouw Bor, maar het gebeurt niet.
Het lijkt erop dat de gemeente, in dit geval wethouder Van Haaster en mevrouw Bor, dit project vooral stuurt met woorden en beloftes. Maar de uitkomst staat al vast: de uitkomst die het college wil. Dit is het grote probleem dat ontstaat als een gemeente de eigen grond gaat verkopen voor een project. Belangen van de omgeving zijn dan niet meer belangrijk. Die worden vakkundig ‘weg-gemanaged’.
